NIKO nema dozvolu za istraživanja na Mokroj Gori, potvrđeno je u Ministarstvu prirodnih resursa, rudarstva i prostornog planiranja. Crnogorska firma „Serbijan nikl“ dobila je rešenja za geološka istraživanja nikla samo na područjima Lipovac kod Aranđelovca i Ruđinci-Veluće na teritoriji opština Vrnjačka Banja i Trstenik.
Radomir Vukčević,Crnogorac i formalni vlasnik „Serbijan nikla“ koji je zapravo vlasništvo crnogorskog plemena Đukanović (Vukčević je inače bivši profesor na metalurškom fakultetu u Australiji i predstavnik australijske firme BHP Biliton koja ima akcije u Juropian niklu, inače kompaniji koja 2006. godine nije uspela da ostvari nameru da na Mokroj Gori pravi rudnike nikla ! ) kaže da je „Serbijan nikl“ jedan od ogranaka firme koja svoje ogranke ima i u Republici Srpskoj i Albaniji. „Mi radimo sve po zakonu, a ne prema privatnim sitnim interesima pojedinaca. Pokrenuta je kampanja za zaštitu tih sitnih privatnih interesa, a na štetu države. Samo istraživanje donosi veliki novac državi, a veliki rizik za nas.“
Bivši državni sekretar u Ministarstvu životne sredine, rudarstva i prostornog planiranja, Bojan Đurić takođe potvrđuje da je u ime Ministarstva potpisao dva rešenja, 26. aprila i 11. novembra prošle godine, kojima se privrednom društvu „Serbijan nikl“ odobravaju istraživanja, ali na području Lipovca, koje se nalazi na teritoriji opština Topola, Aranđelovac i Stragari i na području Ruđinci-Veluće, koje se nalazi na teritoriji opština Vrnjačka Banja i Trstenik.
– Iznenadio sam se kada sam u medijima čuo da se pominje Mokra Gora i istraživanje nikla – kaže Đurić.
Mrtve ribe skuvane žive u sumpornoj kiselini koja se izlila iz fabrike za preradu nikla – Nova Kaledonija
Đurić objašnjava da geološka istraživanja nikako ne mogu da imaju bilo kakve štetne posledice. Zainteresovana firma koja je dobila dozvolu vadi uzorke, šalje ih u laboratorije i procenjuje ima li dovoljnih količina rude i da li je eksploatacija uopšte isplativa.
Postojanje rude nikla na Mokroj Gori utvrđeno je još šezdesetih godina prošlog veka. Procenjuje se da je država u osnovna geološka istraživanja na ovom području uložila ukupno oko dva miliona evra.
Dozvolu za istraživanje nikla na Mokroj Gori 2004. godine tadašnja Vlada izdala je preduzeću „Dinara nikl“ koje je bilo u vlasništvu kompanije „Juropian nikl“ sa sedištem u Velikoj Britaniji. Zbog snažne medijske kampanje i negodovanja stanovništva u januaru 2005. godine, preduzeću „Dinara nikl“ država je ukinula rešenje kojim mu je dozvoljeno istraživanje. Ovo preduzeće zbog toga nije podnelo tužbu.
Kasnije iste godine Vlada je donela uredbu kojom je u okviru Parka prirode Mokra Gora zabranjena eksploatacija mineralnih sirovina.